Woensdag 5 augustus 2015

Na het ontbijt weer op pad voor het project. De groep werd vandaag in drieën gesplitst: Een deel ging naar het appartement om daar onder andere de douche/wc te schilderen en de keuken te plaatsen. De andere groep klusten in het gebouw van de dagopvang voor straatkinderen vlakbij de kerk. Onze klus hier voor de komende dagen is om de wanden van een aantal vertrekken opnieuw te schilderen. En het derde project - het poppenhuis voor het meidenhuis – is een miniproject op zich voor Jeanine en Ilona. Vandaag werd voor dit poppenhuis een behangetje uitgezocht en is er gezaagd voor het meubilair. Ook is hij voor de tweede keer geverfd.
Voor het eerst aten we de lunch op het project. Naast de zelfgesmeerde boterhammen brachten Mariët en Hetty – die corvee hadden - de resten van de vorige dag: een lekker gemaakte quiche door Janieke en Joycelyn en andere restjes van het avondeten. Een paar meiden gingen ’s middags de dozen vol spullen – in de koffers meegenomen uit Nederland - sorteren. Matthijs en Ruben bezochten de dagopvang voor de straatkinderen om met hen lego te maken. De meegebrachte lego vinden ze te gek: zo’n 12 kinderen gingen in groepjes van 4 iets in elkaar zetten. Drie lego klusjes lijkt een eitje maar het is een hele klus om het in goede banen te leiden. Het woord ‘jo’, wat betekent ‘nee’ leer je zo snel. Verder heeft een aantal van ons tot het einde van de middag nog doorgewerkt in het appartement bij het meidenhuis.
Na het avondeten hadden de jongens in ons verblijfhuis een verkleedkist ontdekt. Dat gaf natuurlijk hilariteit als je een batman-masker, trompetje, helm etc. hierin aantreft.
Voor de Albanezen was dit een belangrijke avond: ze maakten kans op een plek in de voorrondes van de champions league. Op alle terrasjes stond een groot beeldscherm om de wedstrijd te volgen. Aan het gejuich was te horen wanneer er een doelpunt viel. De Albanezen wonnen met 2-0. Aan eind van de dag dronken we nog iets in het skycafé met wifi, een kans om weer te app-en met het thuisfront. Op de terugweg zagen we een oude, bedelende vrouw, een bedelend kind in kleding van verschillende maten en… een kind dat zo maar op straat lag te slapen. Enkelen van ons herkenden de straatkinderen van de dagopvang.
Thuis speelden een paar kaartspelers weer het spel ezelen. Dit keer was er wel een opdracht als het woord ‘ezel’ was gevormd: Ilona ging op haar buik onder de tafel door, Arnout liet zijn ‘mooie’ zangstem horen met het liedje ‘Poesje miauw’ en Koen moest tien keer opdrukken.
Al met al was het dit keer minder vroeg stil in het gasthuis: vlak voor de klok van 1 ging de laatste naar bed.