Dinsdag 11 augustus

Op een dinsdag in het niet zoverre verleden begon het team van Albanië 2015 aan het ontbijt. Nadat we het ontbijt ophadden gingen we naar het project! Jeanine en Ilona ronden vandaag het poppenhuis af: de keuken werd geschilderd. De jongens waren nog druk met de kast onder de trap aan het timmeren en verder werd de trap in het appartement nog weer een keer geschilderd door Karin. Van de twee kasten die we gisteren voor hergebruik uit het opvanghuis hadden gehaald werden nu de deuren geplamuurd en geschuurd. Koen ging met Eduard op pad om hout te halen en Ruben was druk in het opvanghuis van de straatkinderen om daar verder te klussen aan de nieuwe kast. Aan het eind van de ochtend zijn Arnout, Matthijs, Janieke, Ilona, Karin en Joycelyn met Joni de markt op gegaan om inkopen te doen voor het appartement. Mariët en Hetty maakten de keuken schoon, zodat de spullen direct opgeborgen konden worden.

’s Middags ging een aantal met Jaïro op pad voor een wandeling voor een bergwandeling op de berg vlakbij het kruis. Dit was een wandeling zonder pad, wat volgens Ilona super vet maar zwaar was. Op een gegeven moment stond men op 1300 meter hoogte. Hier waren bunkers en er had ook een kasteel gestaan. Nadat de top was bereikt, ging de groep nog even door de gangen door de bunker. Ilona ging met de jongens mee naar binnen: ‘eng!!!’ was haar commentaar na afloop, maar ze heeft het toch maar mooi aangedurfd. Rond kwart voor zeven gingen we met elkaar naar het meidenhuis waar we uitgenodigd waren om daar te eten samen de Albanese staf van het meidenhuis en de dagopvang van de straatkinderen en met Nederlandse families Versteeg en Pynacker. Als dank was er een BBQ met heel veel verschillende Albanese hapjes, waar de dames van het meidenhuis de hele dag druk mee waren geweest. Voor het eten werden er dankwoorden gesproken door de staf van het meidenhuis en één van de twee meiden die in het appartement gaat wonen. Na het eten kregen de meiden van het meidenhuis allemaal een cadeautje uit Nederland en werd er gedanst. De Albanezen kunnen mooi en ritmisch dansen. Tja, welke dans konden wij vanuit onze Hollandse cultuur tonen? We kwamen niet verder dan een ouderwetse polonaise. J Na het eten bleven Janieke, Mariët, Hetty en Joycelyn in het meidenhuis om daar te blijven logeren! Tirza, de dochter van Eduard en Joni was onze tolk. We speelden met de meiden Blokus en Jenga en er Mariët was druk met het lakken van nagels van enkele meiden met het nagellak dat ze uit Nederland hadden gekregen. Maria van het meidenhuis lakte de nagels van Janieke in een knalroze kleur. De meiden van het meidenhuis werden één voor één opgehaald om naar bed te gaan, te beginnen bij de jongste. Na een paar keer flink gapen zei Hetty: ‘Als het op leeftijd gaat zit ik hier nog wel even!’ Na een tijdje gaf de staf aan dat we wel mochten gaan slapen. Lachend en tevreden liepen we naar onze kamer. Wij kregen met ons vieren een aparte kamer met twee stapelbedden en vroegen ons af in wiens kamer we nu lagen. Joycelyna sliep weer na twee tellen en we hebben alle vier geslapen als een blok. Tirza sliep bij de meiden van het meidenhuis op de kamer. In ons eigen huis speelde zich een ander tafereel af: Ruben, Arnout, Nathan, Matthijs, Karin en Ilona voerden een kussen- en knuffelgevecht. En bij knuffels moet je denken aan kinderknuffels als smurfen, een schildpad enzovoort. J Al met al een mooie dag.